himayə

himayə
is. <ər.> Birini (daha zəif olanı) qoruma, ona havadarlıq və qayğı göstərmə, qanadı altına alma; himayəçilik. Nənə himayəsində böyümək. – Telli indi bir ilə yaxındı ki, qaynının himayəsində yaşayırdı. S. H.. Aslan <Mansuru> götürüb, öz himayəsi altında saxlayaraq . . oxutdururdu. C. C.. Himayə olmaq – bax himayəsinə almaq (götürmək). <Dərviş:> Bu fikri başından çıxart, qızım, get, atana himayə ol! Ə. H.. Himayəsinə almaq (götürmək) – himayə etmək, havadarlıq etmək, qayğı göstərmək; sığındırmaq, qanadı altına almaq. Yetimləri himayəsinə götürmək. – <Səlim> həm onu, həm oğlunu; Aldı himayəsinə. B. V.. // Məc. mənada. . . Qız qaratikan kolunun himayəsinə sığınmış xırdaca çiçəkli boyaqgülünün kövrək zoğlarını gördü. Ə. M.. // məc. Qayğı, kömək, diqqət, arxa. Yoldaşın himayəsi. – <Fərman Mələyə:> Yaxşı bir dostun himayəsinə, köməyinə ehtiyacın vardır. M. İ.. Himayə etmək – qorumaq, qanadı altına almaq. . . İran əksinqilabını himayə edən çar hökuməti öz içərisindən çürüməkdədir. M. S. O..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • himayət — ə. himayə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • himayəçi — sif. Himayə edən, hamilik edən, qeydinə qalan; arxa, kömək, himayədar …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • himayət — <ər.> klas. bax himayə. <Yusif şah:> Dullara və yetimlərə və şillərə və korlara ianət və himayət göstərilsin. M. F. A …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • himayəedici — sif. Himayə edən, qoruyan, qayğısına qalan; himayəkar. <Burnaşov Vaqifə:> Mərhəmətli çariça sizə də himayəedici əlini uzatmaq istəyir. Xan yalnız bizim himayəmizlə öz taxtında baqi qala bilər. . Ç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • himayəçilik — is. Birini himayə altına alma, ona havadarlıq göstərmə; havadarlıq, himayədarlıq (bəzən mənfi mənada işlənir). <Yusif Həsrətə:> Gözünün qabağında görmədinizmi ki, himayəçilik bizim kəndin başına nə oyun açdı? B. Bayramov …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • himayəkar — <ər. himayə və fars. . . . kar> Özündən zəifi, kiçiyi, köməksizi, acizi himayə etməyi sevən, ona havadarlıq edən, qayğı göstərən. Hər iki bacının gözləri qabağında himayəkar Qulam müəllim bütün varlığı ilə canlandı. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • himayəsiz — sif. Himayə edəni, qayğısına qalanı olmayan: baxımsız, adamsız. Himayəsiz uşaq. Himayəsiz qoca …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • himayəkar — ə. və f. himayə edən; himayəçi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • himayədar — <ər. himayə və fars. . . . dar> bax himayəçi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • himayəgah — ə. və f. himayə göstəriləcək yer; daldalanacaq, qorunacaq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”